Reference capabilities, systemy typów i droga ku współbieżności
W 2005 roku Herb Sutter opublikował, kultowy już w pewnych kręgach, artykuł “The Free Lunch Is Over. A Fundamental Turn Toward Concurrency in Software”. Herb w swoim artykule roztaczał katastroficzną wizję końca programowania z jakim mieliśmy do tej pory do czynienia. Wraz z rosnącą ilością rdzeni, rozmiarem pamięci cache, wydajnością magistrali pomiędzy gniazdami procesorów, programiści muszą być bardziej swiadomi jak działa CPU i RAM, by w pełni wykorzystać ich możliwości.
Witaj współbieżności.
Czy chcemy tego czy nie, rzeczy, które tak bardzo staraliśmy się ignorować, schowani za murami “frameworków”, zaczynają docierać do naszej świadomości. Bariery, spójność, “false sharing” i inne niskopoziomowe detale. Możemy oczywiście wybrać drogę niezmienności (“immutability”), ale ona ma też swoją cenę.
A gdyby istniał inny sposób? Czy możemy zjeść ciastko i mieć ciastko? Czy możemy mieć mutowalne obiekty i być w stanie udowodnić, że Twój program jest wolny od zakleszczeń i wyścigu danych?
Witamy w świecie “reference capability model”. Podczas prezentacji wyjaśnię czym jest “reference capability”, “destructive reads” i “object consumption”. Pokażę implementację tego modelu w języku Pony, a także spróbuje pokazać jak można zaimplementować ten model w istniejących językach. Będzie trochę o teorii (i praktyce) kompilatorów, “control flow” i “data flow graphs”. Mam nadzieję, że na koniec wszyscy będziemy kiwać głowami w zachwycie i zadawać sobie to fundamentalne pytanie: „Po co to wszystko?”.
Jarosław Pałka
Jarosław Pałka
Od ponad 20 lat w branży IT jako administrator baz danych, programista, architekt, manager i „inżynier od spraw katastrof”. Brałem udział w małych, średnich i nonsensownie dużych projektach, prowadzonych zgodnie zasadami „waterfall”, Agile oraz przy braku jakichkolwiek metodyk - z tym samym zawsze skutkiem. Wszystko to doprowadziło mnie do wniosku, że nieważne co robisz, ważne byś robił to dobrze, w najprostszy z możliwych sposobów i przy użyciu właściwych narzędzi, które wykonają pracę za Ciebie. W międzyczasie dałem się porwać ideom TDD oraz Software Craftmanship, do granic możliwości wyeksploatować tak piękne w swej prostocie pomysły jak REST i NoSQL. Porzuciłem je, by zgłębić tajniki „system thinking” i zachwycić się siłą, jaką niesie ze sobą „metafora” oraz by odkryć, że rządzą nami te same prawa „natury”. Niepokorny wyznawca kościoła JVM, badacz bytecode’u i JIT oraz wszelkiej maści parserów, interpreterów i kompilatorów. Na co dzień walczący o lepszą wydajność w Neo4j. Od czasu do czasu można usłyszeć moje niskiej jakości żarty na temat architektury na konferencjach w Polsce. W wolnych chwilach trener w Symentis, autor bloga na http://geekyprimitives.wordpress.com/ oraz samozwańczy dyktator w Radzie Programowej konferencji SegFault.